विचारसागरे आवर्ताः

• आवर्तः १ – जीवब्रह्मैक्यरूपमङ्गलम्
• आवर्तः २ – विशेषणानां प्रत्येकं प्रयोजनम्
• आवर्तः ३ – अनेकविशेषणानां प्रयोजनम्
• आवर्तः ३-४ – आक्षेपसमाधानानि
• आवर्तः ६-७ – आक्षेपसमाधानानि
• आवर्तः ८-९ – आक्षेपसमाधानानि
• आवर्तः १०-११ – आक्षेपसमाधानानि
• आवर्तः १२ – संस्कृतग्रन्थेषु सत्स्वपि भाषाग्रन्थानां रचनं मन्दानामुपकाराय
• आवर्तः १३ – विचारसागरग्रन्थस्य वैशिष्ट्यम्
• आवर्तः १४ – अनुबन्धचतुष्टयम्
• आवर्तः १५ – अधिकारिलक्षणम्
• आवर्तः १६ – साधनचतुष्टयम्
• आवर्तः १७ – नित्यानित्यवस्तुविवेकः
• आवर्तः १८ – वैराग्यम्
• आवर्तः १९ – शमादिषट्कं, शमादीनां परस्परसहायता
• आवर्तः २० – मुमुक्षा
• आवर्तः २१ – ज्ञानोत्पत्तिसाधनानि
• आवर्तः २२ – अन्तरङ्गबहिरङ्गसाधनानि
• आवर्तः २३ – विवेकादीनामन्तरङ्गसाधनत्वनिरूपणम्
• आवर्तः २४ – श्रवणलक्षणम्
• आवर्तः २५ – मननलक्षणम्
• आवर्तः २६ – निदिध्यासनलक्षणम्
• आवर्तः २७ – श्रवणादिप्रयोजननिरूपणम्
• आवर्तः २८ – अपरोक्षसाक्षात्साधनम्
• आवर्तः २९ – आक्षेपः – वाक्यादेवापरोक्षज्ञाने सति श्रवणादि व्यर्थं भवेत्
• आवर्तः ३० – प्रथमाक्षेपस्य समाधानम् – शब्दः परोक्षमेव ज्ञानमुत्पादयेत्, दशमपुरुषकथा
• आवर्तः ३१ – द्वितीयाक्षेपस्य समाधानम् – यत्प्रतिबन्धकं न निवृत्तं तन्निवृत्तये श्रवणादि सार्थकम्
• आवर्तः ३२ – विषयनिरूपणम् – जीवब्रह्मैक्यम्
• आवर्तः ३३ – प्रयोजनलक्षणम्
• आवर्तः ३४ – प्रथमाक्षेपः – परमानन्दावाप्तिः मोक्षः इति न सङ्गच्छते
• आवर्तः ३५ – तत्समाधिः – प्राप्तप्राप्तिरप्युपपद्यत एव्
• आवर्तः ३६ – नित्यनिवृत्तनिवृत्तिरूपप्रयोजनमपि युक्तमेव
• आवर्तः ३७ – द्वितीयाक्षेपः
• आवर्तः ३८ – तत्समाधिः – भावरूपैवेति न भावाभावयोः सामानाधिकरण्यदोषः
• आवर्तः ३९ – संबन्धनिरूपणम्
• आवर्तः ४० – दुःखनिवृत्तावाक्षेपः
• आवर्तः ४२ – सुखप्राप्तिविषयकाक्षेपाः
• आवर्तः ४३ – अधिकार्यभावं प्रकारान्तरेण प्रतिपादयति
• आवर्तः ४४ – मोक्षस्य प्रथमांशभूते समूलाज्ञानजगन्निवृत्तिरूपे इच्छासंभवप्रकारः
• आवर्तः ४५ – दुःखनिधानं त्वज्ञानं तत्कार्यरूपप्रपञ्चश्चेति
• आवर्तः ४६-४७ – द्वितीयाक्षेपस्य तृतीयाक्षेपस्य च समाधानम्
• आवर्तः ४८ – वैषयिकमेव सुखं सर्वेऽभिलषन्तीत्येतदसमञ्जसम्
• आवर्तः ४९ – सत्यपि मुमुक्षौ तस्य मोक्षग्रन्थे प्रवृत्यनुपपत्तेः तदारम्भो विफल इति द्वितीयोऽपि पक्षो न सङ्गच्छते
• आवर्तः ५० – पूर्वावर्तस्य द्वितीयं प्रष्टव्यम्
• आवर्तः ५१ – पूर्वावर्तस्य तृतीयं प्रष्टव्यम्
• आवर्तः ५२ – पामरविषयिणोर्लक्षणम्
• आवर्तः ५३ – जिज्ञासुलक्षणम्
• आवर्तः ५४ – जिज्ञासोरस्मिन् ग्रन्थे प्रवृत्त्युपपत्तिः
• आवर्तः ५५ – जीवब्रह्मणोरैक्यरूपविषये आक्षेपः
• आवर्तः ५६ – जीवातिरिक्तसाक्षी नास्ति। सत्त्वेऽपि साक्षी नानेति शङ्का
• आवर्तः ५७ – अन्तःकरणस्येन्द्रियाविषयत्वम्
• आवर्तः ५८ – अन्तःकरणस्य स्ववृत्त्यविषयत्वम्
• आवर्तः ५९ – अन्तःकरणधर्माः नान्तःकरणवृत्तेर्विषयाः
• आवर्तः ६० – अनेकसाक्षिणामेकेन ब्रह्मणैक्यासंभवः
• आवर्तः ६१ – साक्षिस्वरूपम्
• आवर्तः ६२ – जीवस्वरूपम्
• आवर्तः ६३ – ऐक्योपपत्तिः
• आवर्तः ६४ – साक्षिणो नानात्वेऽप्येकेन ब्रह्मणैक्यं संभवति
• आवर्तः ६५ – सुखदुःखादयो वृत्त्यारूढसाक्षिविषयाः
• आवर्तः ६६ – बन्धः सत्य इत्याक्षेपः
• आवर्तः ६७ – अध्याससामग्र्याः
• आवर्तः ६८ – बन्धाध्यासे प्रथमसामग्र्यभावः
• आवर्तः ६९ – द्वितीयतृतीयसामग्र्यभावः
• आवर्तः ७० – चतुर्थसामग्र्यभावः
• आवर्तः ७१ – पञ्चमसामग्र्यभावः
• आवर्तः ७२ – ब्रह्मणो निर्विशेषत्वादप्यध्याससामग्र्यभावः
• आवर्तः ७३ – कर्मणोऽवश्यकर्तव्यत्वम्
• आवर्तः ७४ – कर्मविवरणम्
• आवर्तः ७५ – विहितकर्मविवरणम्
• आवर्तः ७६ – मुमुक्षुणा नित्यनैमित्तिककर्माणि कर्तव्यानि
• आवर्तः ७७ – मुमुक्षुणा प्रायश्चित्तकर्माप्यनुष्ठेयम्
• आवर्तः ७८ – साधारणप्रायश्चित्तस्य द्विविधं फलम्
• आवर्तः ७९ – मुमुक्षोः सञ्चितं काम्यकर्म न फलहेतुः
• आवर्तः ८० – मुमुक्षोः प्रारब्धं भोगेन पश्यति
• आवर्तः ८१ – मुमुक्षोः प्रायश्चित्तमप्यनावश्यकम्
• आवर्तः ८२ – कर्मणैव बन्धनिवृत्तिसिद्धेरयं ग्रन्थो विफलः
• आवर्तः ८३ – बन्धो मिथ्या
• आवर्तः ८४ – सत्यवस्तुज्ञानमध्यासहेतुरिति न नियमः
• आवर्तः ८५ – कारणस्य कार्याव्यवहितपूर्वकालवर्तित्वनियमात् संस्कार एव् अध्यासहेतुः
• आवर्तः ८६ – अत्रैवमाक्षेपः
• आवर्तः ८७ – तत्र समाधानम्
• आवर्तः ८८ – अपूर्वस्य कारणस्य कार्याव्यवहितपूर्वकालवर्तित्वनियमः स्वर्गादिविषयेप्यस्ति
• आवर्तः ८९ – संस्कारस्यैव सर्वत्राध्यासहेतुत्वम्
• आवर्तः ९० – सजातीयवस्तुज्ञानजन्यसंस्कार एवाध्यासहेतुः
• आवर्तः ९१ – स च संस्कारो बन्ध्याध्यासेऽपि घटते
• आवर्तः ९२ – प्राथमिकाध्यासे संस्कारस्य हेतुत्वासंभव इत्याक्षेपः
• आवर्तः ९३ – तत्र समाधिः
• आवर्तः ९४ – सादृश्यदोषो नावश्यमध्यासहेतुः
• आवर्तः ९५ – प्रमातृदोषोऽपि नावश्यमध्यासहेतुः
• आवर्तः ९६ – प्रमाणदोषोऽपि नावश्यमध्यासहेतुः
• आवर्तः ९७ – स्वयंप्रकाशेऽपि ब्रह्मण्यज्ञानोपपत्तिः
• आवर्तः ९८ – आत्मा सामान्यतो ज्ञातो विशेषतोऽज्ञातश्च
• आवर्तः ९९ – पुर्वपक्षसङ्ग्रहः
• आवर्तः १०० – नित्यनैमित्तिकाभ्यां स्वर्गफलं स्यादेव
• आवर्तः १०१ – प्रायश्चित्तादखिलसञ्चितपापक्षयासंभवः
• आवर्तः १०२ – सञ्चितकाम्यकर्माण्यज्ञस्यावश्यं फलं प्रदद्युः
• आवर्तः १०३ – ज्ञानं विना कर्मफलं न नश्येत्
• आवर्तः १०४ – नित्यनैमित्तिकानुष्ठानजक्लेशः सञ्चितपापफलमिति न
• आवर्तः १०५ – सञ्चितसकलकाम्यकर्मफलं नैकेन शरीरेणानुभवितुं शक्यम्
• आवर्तः १०६ – निष्कृष्टार्थस्तु
• आवर्तः १०७ – आक्षेपः
• आवर्तः १०८ – समाधानम्
• आवर्तः १०९ – ग्रन्थारम्भप्रतिज्ञा
• आवर्तः ११० – गुरुलक्षणम्
• आवर्तः १११ – शिष्यलक्षणम्
• आवर्तः ११२ – गुरुभक्तेः फलम्
• आवर्तः ११३ – ब्रह्मज्ञानाद्गुरोरेव वेदार्थो ग्राह्यः
• आवर्तः ११४ – पौरुषेयप्रबन्धादपि ज्ञानं जायेत्
• आवर्तः ११५ – श्रीगुरुसेवा
• आवर्तः ११६ – गुरुसेवाक्रमः
• आवर्तः ११७ – शरीरार्पणम्
• आवर्तः ११८ – मनोऽर्पणम्
• आवर्तः ११९ – वागर्पणम्
• आवर्तः १२० – धनार्पणम्
• आवर्तः १२१ – श्रीसद्गुरुलाभानन्तरं शिष्याचरणप्रकारः
• आवर्तः १२२ – शुभसन्ततेस्त्रैलोक्याधिपत्यम्
• आवर्तः १२३ – पुत्रेषु राज्यं समर्प्य शुभसन्ततेः प्रव्रजनम्
• आवर्तः १२४ – पुत्राणामपि राज्यजिहासा
• आवर्तः १२५ – स्वगृहान्निर्गत्य त्रयाणां गुरूपसदनम्
• आवर्तः १२६ – तत्त्वदृष्टिर्गुरोरनुमतिं प्रार्थयते
• आवर्तः १२७ – मुमुक्षाभिव्यञ्जकस्तत्त्वदृष्टिप्रश्नः
• आवर्तः १२८ – शिष्यस्य मोक्षेच्छा भ्रान्तिजन्येत्युपपादनपूर्वकं महावाक्यार्थोपदेशः
• आवर्तः १२९ – आत्मन आनन्दरूपत्वे विषयसंबन्धादानन्दभानं नोचितमित्याक्षेपः
• आवर्तः १३० – अज्ञस्य विषयप्रवृत्तौ सत्यां तदीयान्तर्मुखवृत्तौ आत्मानन्दो भाति, विषयेषु नास्त्यानन्द इति समाधानम्
• आवर्तः १३१ – ज्ञानिनोऽपि विषयेष्विच्छा, विषयसंबन्धादात्मानन्दावभासश्च भवति न वेति तत्त्वदृष्टिः पृच्छति
• आवर्तः १३२ – व्यवहारकाले ज्ञान्यप्यात्मविमुख एव, सः विषयानन्दस्यस्वरूपानन्दादभिन्नतां मन्यते
• आवर्तः १३३ – सांसारिकदुःखस्याश्रयप्रश्नः
• आवर्तः १३४ – न कस्यापि संसारोऽस्तीति गुरोरूतरम्
• आवर्तः १३५ – असतः संसारस्य कथं प्रतीतिरिति प्रश्नः
• आवर्तः १३६ – संसारप्रतीतिर्मिथ्येति गुरोरुत्तरम्
• आवर्तः १३७ – रज्जौ सर्पप्रतीतिः कथमिति प्रश्नः
• आवर्तः १३८ – ख्यातिचतुष्टयम्
• आवर्तः १३९ – असत्ख्यातिः
• आवर्तः १४० – आत्मख्यातिः
• आवर्तः १४१ – तत्र नैयायिकवैशेषिकाणां मतम्
• आवर्तः १४२ – अत्र नव्यनैयायिकचिन्तामणिकारमतम्
• आवर्तः १४३ – अख्यातिमतं, पूर्वोक्तमतत्रयखण्डणं च
• आवर्तः १४४ – भयपलायनाद्यनुपपत्त्या रज्जौ सर्पानुभवो वाच्यः
• आवर्तः १४५ – बाधज्ञानबलादपि रज्जौ सर्पानुभवो वाच्यः
• आवर्तः १४६ – अनिर्वचनीयख्यातिलक्षणम्
• आवर्तः १४७ – भ्रमस्थले सर्पज्ञानमप्यविद्यापरिणामः, सर्पतज्ज्ञानयोर्युगपदेवोत्पत्तिलयौ, सर्पः साक्षिभास्यश्च
• आवर्तः १४८ – रज्जुसर्पः तज्ज्ञानं चाविद्यायाः परिणामश्चेतनस्य विवर्तश्च
• आवर्तः १४९ – रज्जुसर्पतज्ज्ञानयोः क्रमेण रज्जूपहितचैतन्यमन्तःकरणोपहितचैतन्यं चाधिष्ठानम्। तज्जुतत्त्वज्ञानं तयोर्निवर्तकम्
• आवर्तः १५० – रज्जुज्ञानेन सर्पनिवृत्तिर्न स्यादित्याक्षेपः
• आवर्तः १५१ – रज्जुज्ञानमेव सर्पाद्यधिष्ठानज्ञानं भवतीति समाधिः
• आवर्तः १५२ – रज्जुज्ञानेन सर्पज्ञानं न निवर्तेतेत्याक्षेपः
• आवर्तः १५३ – सर्पाभावात् सर्पज्ञानाभावः
• आवर्तः १५४ – साक्षिज्ञानमन्तरा सर्पज्ञानं न निवर्तेतेत्याक्षेपः
• आवर्तः १५५ – साक्षिज्ञानमन्तरापि सर्पज्ञानं निवर्तेतेति समाधानम्
• आवर्तः १५६ – रज्जुज्ञानसमये सर्पज्ञानाधिष्ठानभूतसाक्षिभानमपि संभवतीति समाधानम्
• आवर्तः १५७ – सकलत्रिपुटीभानसमये साक्षिभानमवश्यं भवतीति निरूपणम्
• आवर्तः १५८ – मिथ्यासर्पस्य तज्ज्ञानस्य चाधिष्ठानं साक्ष्येवेति निरूपणम्
• आवर्तः १५९ – एकस्यामेव रज्जौ नानापुरुषाणां भिन्नभिन्नभ्रमादपि साक्षिचैतन्यमेव भ्रमाधिष्ठानम्
• आवर्तः १६० – मिथ्याजगत आधाराधिष्ठानविषयकप्रश्नः
• आवर्तः १६१ – मिथ्याजगत आत्मैवाधारोऽधिष्ठानं च
• आवर्तः १६२ – आत्मनः सामान्यरूपमाधारः विशेषरूपमधिष्ठानम्
• आवर्तः १६३ – मिथ्याजगत आत्मनोऽन्यो द्रष्टा वक्तव्य इति प्रश्नः
• आवर्तः १६४ – तत्र समाधानम्
• आवर्तः १६५ – मिथ्यासंसारनिवर्तनेच्छा नोचिता
• आवर्तः १६६ – मिथ्यासंसारस्यापि दुःखहेतुत्वात् तन्निवृत्त्युपायप्रश्नः
• आवर्तः १६७ – आत्माज्ञानहेतुकसंसारनिवृत्तावात्मज्ञानमेवोपायः
• आवर्तः १६८ – ज्ञानमेवाज्ञाननाशकं, न कर्मोपासनादि
• आवर्तः १६९ – गुरूपदेशं संग्रहेणानूद्य शिष्यः स्वशङ्कां सूचयति
• आवर्तः १७० – जीवब्रह्मणोः स्वरूपभेदात् तयोरैक्यमसङ्गतमिति शङ्का
• आवर्तः १७१ – श्रुत्याकर्मोपासनविधिबलाच्च जीवब्रह्मभेदशङ्का
• आवर्तः १७२ – आकाशस्येव चैतन्यस्यापि चतुर्विधो भेदः
• आवर्तः १७३ – घटाकाशः
• आवर्तः १७४ – जलाकाशः
• आवर्तः १७५ – मेघाकाशः
• आवर्तः १७६ – महाकाशः
• आवर्तः १७७ – उपोद्घातः
• आवर्तः १७८ – कूटस्थवर्णनम्
• आवर्तः १७९ – जीवस्वरूपम्
• आवर्तः १८० – आभासस्वरूपविवेचनम्
• आवर्तः १८१ – चिदाभास एव पुण्यपापाद्याश्रयः, न कूटस्थः
• आवर्तः १८२ – वस्तुतः पुण्यपापादयो न चिदाभासस्यापि धर्माः
• आवर्तः १८३ – अज्ञानप्रतिबिम्बचैतन्यं जीवः
• आवर्तः १८४ – ईश्वरस्वरूपवर्णनम्
• आवर्तः १८५ – ब्रह्मस्वरूपवर्णनम्
• आवर्तः १८६ – चैतन्याभासो भुङ्क्ते, कूटस्थोऽसङ्गः प्रकाशते
• आवर्तः १८७ – चैतन्याभास एव कर्मकर्ता, फलदाता च, न तु शुद्धचैतन्यम्
• आवर्तः १८८ – जीवब्रह्मणोर्लक्ष्यार्थाभेदसंभवात् “अहं ब्रह्म” इति जानीयादिति गुरोरुपदेशः
• आवर्तः १८९ – तत्त्वदृष्टिप्रश्नः
• आवर्तः १९० – ‘अहं ब्रह्म’ इति ज्ञानमाभासस्यैव
• आवर्तः १९१ – तासामवस्थानां नामानि
• आवर्तः १९२ – अज्ञानावरणयोः स्वरूपम्
• आवर्तः १९३ – भ्रान्तिस्वरूपम्
• आवर्तः १९४ – परोक्षापरोक्षज्ञानस्वरूपम्
• आवर्तः १९५ – भ्रान्तिनाशस्वरूपम्
• आवर्तः १९६ – अतिहर्षस्वरूपवर्णनम्
• आवर्तः १९७ – “अहं ब्रह्म” इत्याभासस्य जायमानं ज्ञानं मिथ्या स्यादित्याक्षेपस्याशयोद्घाटनम्
• आवर्तः १९८ – अहंशब्दस्य द्वावर्थौ, तत्र कूटस्थस्य ब्रह्मणा मुख्यसामानाधिकरण्यं, चिदाभासस्य बाधायां सामानाधिकरण्यं च
• आवर्तः १९९ – प्रश्नः
• आवर्तः २०० – अहंवृत्तौ साक्षिचिदाभासयोर्युगपद्भानम्
• आवर्तः २०१ – चैतन्यमेवाज्ञानस्याश्रयो विषयश्च
• आवर्तः २०२ – बाह्यार्थप्रकाशे वृत्तिचिदाभासयोरुपयोगः
• आवर्तः २०३ – अत्र दृष्टान्तः
• आवर्तः २०४ – प्रत्यक्षप्रमाणम्
• आवर्तः २०५ – अनुमानप्रमाणम्
• आवर्तः २०६ – शब्दप्रमाणम्
• आवर्तः २०७ – उपमानप्रमाणम्
• आवर्तः २०८ – अर्थापत्तिप्रमाणम्
• आवर्तः २०९ – अनुपलब्धिप्रमाणम्
• आवर्तः २१० – प्रमाणप्रमयोर्लक्षणम्
• आवर्तः २११ – स्मृतिरपि प्रमेति वादिनां पक्षः
• आवर्तः २१२ – षड्विधाः प्रमाः
• आवर्तः २१३ – प्रमातृप्रमाणप्रमेयचैतन्यानि
• आवर्तः २१४ – अवच्छेदवादरित्या प्रमातृसाक्षिणोः स्वरूपं, विशेषणलक्षणमुपाधिलक्षणं च
• आवर्तः २१५ – आभासवादरीत्या जीवसाक्षिणोः स्वरूपम्
• आवर्तः २१६ – आभासवदस्य ज्यायस्त्वम्
• आवर्तः २१७ – अन्तःकरणगतद्विविधप्रकाश एव प्रमाता, नान्यः
• आवर्तः २१८ – प्रमात्रादिचतुर्विधचैतन्यस्वरूपम्
• आवर्तः २१९ – तत्त्वदृष्टेः शङ्का
• आवर्तः २२० – ब्रह्म न चक्षुषो विषयः
• आवर्तः २२१ – ब्रह्म त्वगिन्द्रियस्य न विषयः
• आवर्तः २२२ – ब्रह्म न रसनाघ्राणश्रोत्राणां विषयः
• आवर्तः २२३ – ब्रह्म कर्मेन्द्रियाणामप्यविषयः
• आवर्तः २२४ – सुखदुःखादेः साक्षिभास्यत्वादिन्द्रियसंबन्धं विना प्रत्यक्षं न जायते इति नियमो नास्ति
• आवर्तः २२५ – ब्रह्मज्ञानस्य प्रत्यक्षत्वोपपत्तिः तत्त्वदृष्टेर्भेदभ्रमनिवृत्तिश्च
• आवर्तः २२६ – वेदेन गुरुणा चाद्वैतज्ञानोदयासंभव इत्यदृष्टेः प्रश्नः
• आवर्तः २२७ – शाङ्करमतस्य प्रामाणिकत्वे व्यासवचनम्
• आवर्तः २२८ – अद्वैतमेव प्रामाणिकमिति वाल्मीकेप्यभिप्रायः
• आवर्तः २२९ – भेदवादतिरस्कारः
• आवर्तः २३० – भर्च्छोः स्वाधिकाराद् भ्रंशः
• आवर्तः २३१ – भर्च्छोः सन्न्यासः
• आवर्तः २३२ – पराधीना सेवा दुःखहेतुः। एकान्ते सुखम्
• आवर्तः २३३ – एकान्तसेविनः सर्वभौमादिब्रह्मपर्यन्तानन्दलाभः
• आवर्तः २३४ – स्त्रीसङ्गो दुःखहेतुः
• आवर्तः २३५ – स्त्रीसङ्गाद्धननाशः
• आवर्तः २३६ – स्त्रीसङ्गाद्धर्मनाशः
• आवर्तः २३७ – स्त्रीसङ्गाद्बिन्दुनाशः
• आवर्तः २३८ – पुत्रसङ्गजदुःखवर्णनम्
• आवर्तः २३९ – धनसङ्गजदुःखम्
• आवर्तः २४० – मृगयार्थं वनं गतो राजा भर्च्छुं दृष्ट्वा भीतः पलायते
• आवर्तः २४१ – भर्च्छुदृष्टान्तस्य प्रकृतेन योजनम्
• आवर्तः २४२ – मिथ्यासंसारदुःखं मिथ्योपायेन निवर्तेतेत्येतदुपपादनाय काचन कथा
• आवर्तः २४३ – दृष्टान्तसमन्वयपूर्वकं मिथ्यासंसारदुःखस्य मिथ्यागुरुवेदान्तादिसाधनेन निवृत्त्युपपादनम्
• आवर्तः २४४ – मरीचिकोदकेन पिपासानिवृत्तिर्भवत्विति शङ्का। सत्तावैषम्यात्तत्परिहारश्च
• आवर्तः २४५ – समसत्तकयोः परस्परं साधकता बाधकता च
• आवर्तः २४६ – व्यावहारिकसत्ता
• आवर्तः २४७ – प्रातिभासिकसत्ता
• आवर्तः २४८ – पारमार्थिकसत्ता
• आवर्तः २४९ – गुरुवेदान्तादेः संसारदुःखस्य चोभयोरपि व्यावहारिकसत्ताकत्वाद् गुरुवेदान्तादिना संसारदुःखनिवृत्तिर्युक्ता
• आवर्तः २५० – शुक्तिरजतादेर्ब्रह्मज्ञानमन्तरा बाध्यत्वे, संसारदुःखस्य ब्रह्मज्ञानेनैव बाध्यत्वे च विनिगमकप्रश्नः
• आवर्तः २५१ – यदज्ञानाद्यस्योत्पत्तिस्तज्ज्ञानात् तस्य बाध इत्युत्तरम्
• आवर्तः २५२ – संसारोत्पत्तिक्रमप्रश्नः
• आवर्तः २५३ – स्वप्नवद् विना क्रमं जगतः प्रतीतिः
• आवर्तः २५४ – श्रुत्युक्तक्रमेण जगदुत्पत्तिकथने सूत्रकारभाष्यकृतोरभिप्रायः
• आवर्तः २५५ – मायास्वरूपम्
• आवर्तः २५६ – अज्ञानस्य स्वाश्रयनिषयकत्वम्
• आवर्तः २५७ – उक्तार्थे वाचस्पतिमतम्
• आवर्तः २५८ – वाचस्पतिमतासाङ्गत्यम्; अज्ञानैकत्वं च
• आवर्तः २५९ – अज्ञानस्य स्वाश्रयस्वविषयकत्वपक्षाङ्गीकारः
• आवर्तः २६० – एकाज्ञानपक्षे बन्धमोक्षव्यवस्था; एकाज्ञानपक्षस्य ज्यायस्त्वम्; नामभेदेन मायास्वरूपं च
• आवर्तः २६१ – ईश्वरस्वरूपम्; द्विविधकारणलक्षणं च
• आवर्तः २६२ – ईश्वर एव प्रपञ्चस्योपादानकारणं निमित्तकारणं च
• आवर्तः २६३ – जीवस्वरूपवर्णनम्
• आवर्तः २६४ – ईश्वरस्य वैषम्यनैर्घृण्याभावः
• आवर्तः २६५ – जीवभोगार्थमीश्वरस्य जगत्सिसृक्षा
• आवर्तः २६६ – सूक्ष्मपञ्चभूतानां तद्गुणानां चोत्पत्तिः
• आवर्तः २६७ – चतुर्विधभेदसहितान्तःकरणोत्पत्तिः
• आवर्तः २६८ – पञ्चभेदसहितप्राणोत्पत्तिः
• आवर्तः २६९ – ज्ञानेन्द्रियाणां कर्मेन्द्रियाणां चोत्पत्तिः
• आवर्तः २७० – सूक्ष्मसृष्टेरुपसंहारः
• आवर्तः २७१ – पञ्चीकरणप्रकारः
• आवर्तः २७२ – स्थूलब्रह्माण्डाद्युत्पत्तिः
• आवर्तः २७३ – पञ्च कोशास्तैरात्मन आवरणं
• आवर्तः २७४ – विरोचनसिद्धान्तः (अन्नमयकोशात्मवादः)
• आवर्तः २७५ – इन्द्रियात्मवादः
• आवर्तः २७६ – हिरण्यगर्भोपासकानां प्राणात्मवादः
• आवर्तः २७७ – मनआत्मवादः
• आवर्तः २७८ – विज्ञानवादिबौद्धमतम् (बुद्धिरेवात्मा)
• आवर्तः २७९ – आनन्दमयकोश एवात्मेति मतम्
• आवर्तः २८० – माध्यमिकबौद्धमतम् (आनन्दमयकोश आत्मा)
• आवर्तः २८१ – प्राभाकरनैयायिकयोर्मतम् (आनन्दमयकोश आत्मा)
• आवर्तः २८२ – ईश्वरीयपञ्चकोशैस्तत्स्वरूपाच्छादनम्
• आवर्तः २८३ – पञ्चकोशविवेकप्रकारः
• आवर्तः २८४ – महावाक्यार्थोपदेशः
• आवर्तः २८५ – कर्तुर्भोक्तुश्चात्मनो ब्रह्माभेदासंभव इति प्रश्नः
• आवर्तः २८६ – अकर्तुरभोक्तुर्नित्यमुक्तस्यात्मनः सदा ब्रह्माभेदः सिद्ध एव
• आवर्तः २८७ – जीवन्मुक्तस्य निश्चयः, वेदान्तश्रवणफलं च
• आवर्तः २८८ – ज्ञान्यज्ञानिनोश्चिह्नम्
• आवर्तः २८९ – गोप्यतत्त्वोपदेशः
• आवर्तः २९० – सकलमपि प्रपञ्चमीश्वरस्वरूपतया चिन्तयेत्
• आवर्तः २९१ – स्थूलप्रपञ्चस्य पञ्चीकृतभूतस्वरूपत्वं सूक्ष्मसृष्टेरपञ्चीकृतभूतस्वरूपत्वं च चिन्तयेत्
• आवर्तः २९२ – अपञ्चीकृतभूतानां प्रकृतौ प्रधाने प्रधानस्य ब्रह्मणि च लयं चिन्तयेत्
• आवर्तः २९३ – ज्ञानध्यानयोर्भेदः, अहंग्रहध्यानं च
• आवर्तः २९४ – प्रणवे अहंग्रहध्यानम्
• आवर्तः २९५ – निर्गुणप्रणवोपासनस्य सगुणप्रणवोपासनस्य च फलम्
• आवर्तः २९६ – सर्ववस्तूनामोङ्कारस्वरूपत्वम्
• आवर्तः २९७ – ओङ्कारस्य ब्रह्माभेदेन चिन्तनम्
• आवर्तः २९८ – आत्मनो ब्रह्मणश्च पादचतुष्टयादिनिरूपणम्
• आवर्तः २९९ – चतुर्दशत्रिपुट्यः
• आवर्तः ३०० – विश्वः, विराट्, उकारमात्रा, इत्येतेषामभेदचिन्तनम्
• आवर्तः ३०१ – विश्वतैजसयोर्भेदः
• आवर्तः ३०२ – तैजसः, हिरण्यगर्भः, उकारः, इत्येतेषामभेदचिन्तनम्
• आवर्तः ३०३ – प्राज्ञः, ईश्वरः, मकारः, इत्येतेषां अभेदचिन्तनम्
• आवर्तः ३०४ – विश्वादीनां त्रयाणामेकत्वं, तुरीयस्येश्वरसाक्षिणाऽभेदं च चिन्तयेत्
• आवर्तः ३०५ – द्विस्वरूपस्यात्मनो द्विस्वरूपेणोङ्कारेणाभेदं आत्मपादानामोङ्कारमात्राणां चाभेदं चिन्तयेत्
• आवर्तः ३०६ – लयचिन्तनानुवादः
• आवर्तः ३०७ – ओङ्कारोपासने परमहंसस्यैवाधिकारः
• आवर्तः ३०८ – ओङ्कारध्यानं ज्ञानद्वारा मोक्षफलकम्
• आवर्तः ३०९ – ओङ्कारध्यानं ब्रह्मलोकप्राप्तिफलकम्
• आवर्तः ३१० – ब्रह्मलोकमार्गः
• आवर्तः ३११ – सायुज्यभुक्तिवर्णनम्
• आवर्तः ३१२ – अहंग्रहध्यानादेव ब्रह्मलोकप्राप्तिरिति नियमः
• आवर्तः ३१३ – उत्तरायणमार्गेण ब्रह्मलोकं गतानां पुनः संसारप्राप्तिः, ज्ञानद्वारा मोक्षप्राप्तिश्च
• आवर्तः ३१४ – हिरण्यगर्भलोकवासिनोऽसङ्गनिर्विकारब्रह्मरूपतया आत्मनो भाने कारणम्
• आवर्तः ३१५ – ओङ्कारस्य महावाक्यानां चार्थैकत्वम्
• आवर्तः ३१६ – निर्गुणोपासनानधिकारिणा कर्तव्यम्
• आवर्तः ३१७ – उपोद्घातः
• आवर्तः ३१८ – स्वप्नदृष्टान्ते जाग्रत्पदार्थस्य मिथ्यात्वं न भवति इति तर्कदृष्टिः पृच्छति
• आवर्तः ३१९ – स्वप्नो न मिथ्या
• आवर्तः ३२० – स्वप्नज्ञानं प्रत्यक्षम्। न जाग्रत्पदार्थानां स्मृतिरूपम्
• आवर्तः ३२१ – स्वप्ने लिङ्गशरीरं स्थूलशरीराद्बहिर्गत्वा सत्यगिरिसमुद्रादिकं न पश्यति
• आवर्तः ३२२ – स्वप्ने त्रिपुटीसमुदायः सर्वोऽप्युपजायते
• आवर्तः ३२३ – स्वप्ने पदार्थानामुत्पत्यङ्गीकारो न युक्त इति शङ्का
• आवर्तः ३२४ – पूर्वोक्तशङ्कायाः समाधानम्
• आवर्तः ३२५ – ब्रह्मचैतन्यस्य स्वप्नाधिष्ठानत्वे ब्रह्मज्ञानमन्तरा स्वप्नो न निवर्तेतेति शङ्का
• आवर्तः ३२६ – जाग्रत्स्वप्नयोर्ब्रह्माधिष्ठानकत्वे उभावपि व्यावहारिकौ स्याताम्। अथवोभावपि प्रातिभासिकौ स्यातामिति शङ्का
• आवर्तः ३२७ – ब्रह्मज्ञानं विनापि स्वप्ननिवृत्तिप्रदर्शनम्
• आवर्तः ३२८ – दोषान्तरासहकृताविद्यामात्रजन्यं व्यावहारिकम्। दोषान्तरसहकृताविद्याजन्यं प्रातिभासिकमिति द्वितीयशङ्कासमाधानम्
• आवर्तः ३२९ – प्रमाणग्रन्थेषु सत्तात्रैविध्यमुक्तमित्याक्षेपः
• आवर्तः ३३० – अनात्मपदार्थानां सर्वेषां प्रातिभासिकसत्तैव आत्मपादार्थस्यैव पारमार्थिकी सत्तेति सत्ता द्वितिधैव
• आवर्तः ३३१ – देशकालयोरुत्पत्तिविषये आक्षेपसमाधाने
• आवर्तः ३३२ – देशकालयोराकाशादिकारणतास्तीति पूर्वपक्षिणः शङ्का
• आवर्तः ३३३ – अधिष्ठानब्रह्मनिष्ठकारणता देशकालयोरन्यथाख्यात्या प्रतीयत इति सिद्धान्तिनः समाधानम्
• आवर्तः ३३४ – अन्तःकरणस्य यत्र द्वाभ्यां पदार्थाभ्यां संबन्धस्तत्रान्यथाख्यातिः। तत्रैकेन प्रदार्थेन संबन्धस्तत्रानिर्वचनीयख्यातिः
• आवर्तः ३३५ – जाग्रत्प्रपञ्चः सामग्रीं विनोत्पद्यते। तस्मात् स्वप्नप्रपञ्चवज्जाग्रत्प्रपञ्चोऽपि मिथ्यैव
• आवर्तः ३३६ – मुख्यसिद्धान्ताज्ञानामेव जाग्रत्पदार्थानां स्थिरत्वबुद्धिः
• आवर्तः ३३७ – जाग्रत्पदार्थाः सर्वेऽपि तद्विषयकज्ञानेन सहोत्पद्यन्ते। ज्ञानेन सहैव विनश्यन्ति च
• आवर्तः ३३८ – स्वप्नपदार्थः साक्षादविद्याकार्यं जाग्रत्पदार्थस्तदीयासाधारणकारणजन्य इति जाग्रत्स्वप्नयोर्न साम्यमिति शङ्काः
• आवर्तः ३३९ – जाग्रत्स्वप्नयोः साम्यसमर्थनम्
• आवर्तः ३४० – सृष्टिश्रुतीनां लयचिन्तनद्वारा ऽद्वैते तात्पर्यम्
• आवर्तः ३४१ – दृष्टिसृष्टिवाद एवाङ्गीकार्यः
• आवर्तः ३४२ – संसारस्य स्वप्नवत् स्वल्पकालस्थायित्वे बन्धानादित्वं, तन्निवृत्तिरूपमोक्षोद्देश्यकश्रवणादिसाधनानुष्ठानं च न घटेतेति तत्त्वदृष्टेस्तृतीयः प्रश्नः
• आवर्तः ३४३ – शिष्यस्य गुरुतदुपदेशादिप्रतीतिर्मिथ्येति सदृष्टान्तं गुरोर्वचनम्
• आवर्तः ३४४ – अगृधदेवस्य स्वप्नदर्शनम्
• आवर्तः ३४५ – अगृधदेवस्य स्वप्न एव गुरुणा समागमः
• आवर्तः ३४६ – मङ्गलाचरणस्य प्रयोजनं, मङ्गलाचरणप्रकारभेदाश्च
• आवर्तः ३४७ – ग्रन्थारम्भे गणेशदेव्यादनुसन्धानमपि मङ्गलाचरणमेव
• आवर्तः ३४८ – निर्गुणसगुणवस्तुनिर्देशरूपनमस्काररूपाशीर्वादरूपमङ्गलप्रदर्शनम्
• आवर्तः ३४९ – दृष्टान्तः वने वायुकृतोऽनर्थः
• आवर्तः ३५० – दार्ष्टान्तिकं शिष्यविषये भेदवादिकृतोऽनर्थः
• आवर्तः ३५१ – व्याससूत्रमेवानर्थनिवृत्त्युपायः
• आवर्तः ३५२ – अगृधदेवस्य त्रयः प्रश्नाः
• आवर्तः ३५३ – आत्मा सङ्घातस्य साक्षी
• आवर्तः ३५४ – आत्मा व्यापकः एकशच
• आवर्तः ३५५ – साङ्ख्यमतनिरूपणं, तन्निराकरणं च
• आवर्तः ३५६ – जीवस्यानेकत्वव्यापकत्वनित्यत्वज्ञानगुणकत्वादिवर्णनम्
• आवर्तः ३५७ – त्वङ्मनसोः संयोगेनात्मनि ज्ञानमुत्पद्यते आत्मा स्वभावतो जड इत्येकदेशिनैयायिकमतम्
• आवर्तः ३५८ – न्यायमते आत्मनोऽनेकत्वव्यापकत्वयोरुपपादनम्
• आवर्तः ३५९ – आत्मा व्यापकः, अनेकः, कर्ता, भोक्ता च इति न्यायमतस्य निराकरणम्
• आवर्तः ३६० – अन्तःकरणमेव कर्तृ भोक्तृ च। तच्चान्तःकरणं नाना मध्यमपरिमाणं चेति वेदान्तसिद्धान्तकथनम्
• आवर्तः ३६१ – आत्मनो मध्यमपरिणत्ववादिनैयायिकमतकथनम्
• आवर्तः ३६२ – पूर्वोक्तमतनिराकरणम्
• आवर्तः ३६३ – आत्मनोऽणुपरिमाणत्ववादिमतनिराकरणम्
• आवर्तः ३६४ – आत्मनोऽणुत्ववादिन आक्षेपः, तत्समाधानं, आत्मनोऽणुत्ववाचिश्रुतितात्पर्यं च
• आवर्तः ३६५ – आत्मा एको व्यापकः। सुखादयोऽन्तःकरणधर्माः अन्तःकरणोपहितात्मनि कल्पिताः
• आवर्तः ३६६ – धर्मादयोऽन्तःकरणविशिष्टात्मनि न कल्पिताः
• आवर्तः ३६७ – तथैवान्तःकरणमप्यज्ञानोपहिते एवाध्यस्तं नाज्ञानविशिष्टे। तथा चाध्यस्तधर्मादीनामधिष्ठानमात्मैव
• आवर्तः ३६८ – आत्मनः सद्रूपत्ववर्णनम्
• आवर्तः ३६९ – आत्मा सर्वार्थप्रकाशकः
• आवर्तः ३७० – आत्मा प्रकाशरूपो नेत्याक्षेपस्तत्समाधानं च
• आवर्तः ३७१ – अन्तःकरणाद्यजन्यत्वाज्ज्ञानमनित्यं न भवति
• आवर्तः ३७२ – अन्तःकरणवृत्तेरुत्पत्तिविनाशौ स्तः, न ज्ञानस्य
• आवर्तः ३७३ – आत्मैव आनन्दस्वरूपः। विषये आनन्दो नास्ति
• आवर्तः ३७४ – इच्छानिवृत्तौ स्वरूपानन्दभानप्रकारनिरूपणम्
• आवर्तः ३७५ – सर्वापेक्षया अतिशयितप्रीतेरास्पदत्वादात्मा आनन्दरूपः
• आवर्तः ३७६ – न्यायमते आनन्दस्यात्मगुणत्वोक्तिरसङ्गता
• आवर्तः ३७७ – सच्चिदानन्दानामैक्यं ब्रह्मात्मनोरैक्यं च
• आवर्तः ३७८ – उपाधिभेदं विना आत्मनो ब्रह्मणश्च भेदो नास्ति
• आवर्तः ३७९ – आत्मनो जन्म न युज्यते
• आवर्तः ३८० – कल्पिते वस्तुन्यंशभेदोऽस्ति
• आवर्तः ३८१ – सर्वपदार्थेष्वंशपञ्चकवर्णनम्
• आवर्तः ३८२ – आत्मनोऽसङ्गत्ववर्णनम्
• आवर्तः ३८३ – जगतः कर्तेश्वर इति वर्णनम्
• आवर्तः ३८४ – ईश्वरस्य सर्वज्ञत्वादिविशेषणानि
• आवर्तः ३८५ – अल्पज्ञत्वादिधर्मविशिष्टो जीवो न जगतः कर्ता
• आवर्तः ३८६ – ईश्वरो व्यापको नित्यश्च
• आवर्तः ३८७ – ईश्वरस्य जीवस्य च स्वरूपतो भेदाभावः
• आवर्तः ३८८ – मोक्षस्य साधनं ज्ञानमेव
• आवर्तः ३८९ – कर्मोपासनयोः फलमनित्यं, ताभ्यां नित्यो मोक्षो न सिद्ध्यति
• आवर्तः ३९० – पञ्चविधमपि कर्मफलं मुमुक्षोरनपेक्षितम्
• आवर्तः ३९१ – वेदान्तश्रवणमपि न मोक्षस्योत्पत्तये
• आवर्तः ३९२ – मुमुक्षुणा काङ्क्षितानि पदार्थनाश-पदार्थप्राप्ति-पदार्थविकार-पदार्थसंस्कार-रूपाणि फलान्यपि न सन्ति
• आवर्तः ३९३ – कर्मोपासनसहितमेव ज्ञानं मोक्षसाधनमिति केचित्
• आवर्तः ३९४ – कर्मोपासने साक्षान्मोक्षसाधने इत्यपरे
• आवर्तः ३९५ – कर्मोपासने परम्परया मोक्षस्यापि साधने इत्यन्ये
• आवर्तः ३९६ – समुत्पन्नज्ञानसंरक्षणार्थमपि कर्मोपासने अपेक्षिते
• आवर्तः ३९७ – कर्म ज्ञानस्य विरोधि
• आवर्तः ३९८ – आत्मनि जात्याद्यध्यासः कर्महेतुः। ज्ञानिनस्तदभावश्च
• आवर्तः ३९९ – आकाशे पक्षिपतनदृष्टान्तोऽत्र न युज्यते
• आवर्तः ४०० – सेतुदर्शनदृष्टान्तः प्रकृते न युज्यते
• आवर्तः ४०१ – ज्ञानफलस्य मोक्षस्य नित्यप्राप्तत्वाज्ज्ञानस्य कर्मोपासनापेक्षाभावः
• आवर्तः ४०२ – केवलं ज्ञानमेव मोक्षसाधनमिति शास्त्रवचनमपि
• आवर्तः ४०३ – कर्मोपासने ज्ञानस्य साधने न मोक्षस्य
• आवर्तः ४०४ – कर्मोपासने न ज्ञानरक्षणे उपयुज्यते, ज्ञानविरोधित्वात्तयोः
• आवर्तः ४०५ – शुभकर्मत्यागेनाशुभकर्मानुष्ठानेन वा ज्ञानिनः पापासंभवः
• आवर्तः ४०६ – जीवन्मुक्तानन्दस्य ब्रह्माकारवृत्तिरेव कारणं, अतोऽपि ज्ञानिनः कर्मोपासने नापेक्षिते
• आवर्तः ४०७ – ज्ञानिनाप्यन्तःकरणचाञ्चल्यनिवृत्तये उपासनमनुष्ठेयमित्याक्षेपस्तत्समाधानं च
• आवर्तः ४०८ – मन्दबोधवानुत्तमजिज्ञासुरपि कर्मोपासनयोर्न प्रवर्तते
• आवर्तः ४०९ – असज्जातबोधो य उत्तमजिज्ञासुः, यश्च मन्दजिज्ञासुस्तयोरुभयोरपि कर्मोपासनयोरनधिकारः
• आवर्तः ४१० – दृढबोधस्य कर्मोपासनयोश्चाविरोधः
• आवर्तः ४११ – ज्ञानिनः कर्म आभासरूपमेव
• आवर्तः ४१२ – मन्दबोधस्य कर्मोपासनयोश्च विरोध एव
• आवर्तः ४१३ – उपसंहारः
• आवर्तः ४१४ – जीवस्वरूपम्
• आवर्तः ४१५ – मुमुक्षोः हेयवर्गस्योपदेशः
• आवर्तः ४१६ – ज्ञानस्य बहिरङ्गसाधनोपदेशः
• आवर्तः ४१७ – ज्ञानस्वरूपम्
• आवर्तः ४१८ – रागवैराग्ये क्रमेणाज्ञानिनोश्चिह्नभूते
• आवर्तः ४१९ – ज्ञान्यज्ञानिनोर्वैराग्ये वैलक्षण्यप्रदर्शनं, अज्ञानिनोऽन्तःकरणस्य साक्ष्यविषयकत्वस्य ज्ञानिनोऽन्तःकरणस्य साक्षिविषयकत्वस्य च वर्णनम्
• आवर्तः ४२० – त्रिविधलक्षणानिर्देशः
• आवर्तः ४२१ – लक्षणायाः सामान्यस्वरूपं निवेदनीयमिति शिष्यप्रश्नः
• आवर्तः ४२२ – गुरोरुत्तरम् – शक्तिलक्षणाख्यवृत्तिद्वयनिर्देशः
• आवर्तः ४२३ – न्यायमते शक्तिलक्षणम्
• आवर्तः ४२४ – पदनिष्ठमर्थज्ञानोत्पादनसामर्थ्यं पदशक्तिरिति सिद्धान्ते शक्तिलक्षणम्
• आवर्तः ४२५ – ईश्वरेच्छैव पदशक्तिरिति नैयायिकोक्तं न साधु
• आवर्तः ४२६ – वैयाकरणरीत्या शक्तिलक्षणं तावत्पदनिष्ठार्थयोग्यता
• आवर्तः ४२७ – वैयाकरणाभिमतशक्तिखण्डनम्
• आवर्तः ४२८
• आवर्तः ४२९
• आवर्तः ४३० – भेदाभेदपक्षे प्रमाणम्
• आवर्तः ४३१ – प्रसङ्गादन्यत्रापि (वाच्यवाचकभावस्थलादन्यत्रापि) भेदाभेदरूपतादात्म्यसंबन्धः प्रदर्श्यते
• आवर्तः ४२२
• आवर्तः ४३३
• आवर्तः ४३४ – वाच्यवाचकयोः केवलभेदमङ्गीकुर्वतां मते भट्टेन् यो दोषः प्रदर्शितः स सिद्धान्ते सामर्थ्यरूपशक्तिमङ्गीकुर्वतां मते न संभवति। तथा हि, भट्टेन प्रदर्शितो दोषस्तावदेवम्
• आवर्तः ४३५
• आवर्तः ४३६ – अत्रोच्यते – नैयायिकमते तावन्नायं दोषः
• आवर्तः ४३७ – सामर्थ्यरूपशक्तिवादिमतेऽपि न दोषः
• आवर्तः ४३८ – शक्यलक्षणम्
• आवर्तः ४३९ – लक्षणायाः लक्ष्यार्थस्य च सामान्यलक्षणम्
• आवर्तः ४४० – जहती लक्षणा
• आवर्तः ४४१ – अजहल्लक्षणा
• आवर्तः ४४२ – भागत्यागलक्षणा
• आवर्तः ४४३
• आवर्तः ४४४ – त्वंपदवाच्यार्थनिरूपणम्
• आवर्तः ४४५ – महावाक्ये वाच्यार्थनिरोधाल्लक्षणाया आश्रयणम्
• आवर्तः ४४६ – महावाक्ये जहल्लक्षणाया असंभवः
• आवर्तः ४४७ – महावाक्ये अजहल्लक्षणायाः ससंभवः
• आवर्तः ४४८ – महावाक्ये भागत्यागलक्षणाङ्गीकारक्रमः
• आवर्तः ४४९ – आभासवादः
• आवर्तः ४५० – प्रतिबिम्बवादः
• आवर्तः ४५१ – आभासप्रतिबिम्बवादयोर्भेदः
• आवर्तः ४५२ – अवच्छेदवादः
• आवर्तः ४५३ – चतुर्षु महावाक्येषु भागत्यागलक्षणाप्रदर्शनम्
• आवर्तः ४५४ – पूर्वोक्तार्थसङ्ग्रहः
• आवर्तः ४५५ – महावाक्येषु पदद्वयेऽपि लक्षणाङ्गीकारो निष्फल इत्याक्षेपः
• आवर्तः ४५६ – तत्र महावाक्येषेकपद एव लक्षणेति वादी प्रष्टव्यः
• आवर्तः ४५७ – ईश्वरवाचकपदे एव लक्षणेति पक्षोऽप्यसङ्गतः
• आवर्तः ४५८ – जीववाचकपदे एव लक्षणेति पक्षोऽप्यसङ्गतः
• आवर्तः ४५९ – पदद्वये लक्षणा। ओतप्रोतभावश्च
• आवर्तः ४६० – स्वप्नग्रन्थस्य समाप्तिः
• आवर्तः ४६१ – शिष्यस्य प्रश्नः
• आवर्तः ४६२
• आवर्तः ४६३
• आवर्तः ४६४ – ज्ञानिनो व्यवहारनियमो नास्ति – पूर्वपीठिका
• आवर्तः ४६५ – ज्ञानिना समाधेः शरीरस्थितिनिर्वाहकाच्चातिरिक्ते कार्ये न प्रवृत्तियुक्तेन भाव्यमित्यत्राक्षेपः
• आवर्तः ४६६ – अत्राक्षेपः
• आवर्तः ४६७ – तत्र समाधानम्
• आवर्तः ४६८ – इत्थं निवृत्तिप्रधान एव स्याज्ज्ञानिनो व्यवहारः
• आवर्तः ४६९ – समाध्यङ्गान्यष्टौ
• आवर्तः ४७० – तत्र यमः
• आवर्तः ४७१ – नियमः
• आवर्तः ४७२ – आसनम्
• आवर्तः ४७३ – प्राणायामः
• आवर्तः ४७४ – प्रत्याहारधारणाध्यानानि
• आवर्तः ४७५ – समाधिः
• आवर्तः ४७६ – सुषुप्तिनिर्विकल्पसमाध्योर्भेदः
• आवर्तः ४७७
• आवर्तः ४७८ – अद्वैतावस्थानरूपसमाधिसुषुप्त्योर्भेदः
• आवर्तः ४७९ – निर्विकल्पसमाधौ लयविक्षेपकषायरसास्वादरूपविघ्नचतुष्टयनिरूपणम्
• आवर्तः ४८० – विक्षेपः
• आवर्तः ४८१ – कषायः
• आवर्तः ४८२ – रसास्वादः
• आवर्तः ४८३ – ज्ञानिनो बाह्यप्रवृत्तिर्न संभवति इत्याक्षेपः
• आवर्तः ४६५ —४८३ आवर्तेषु कृतशङ्कायाः समाधानम्
• आवर्तः ४८५ – ज्ञानिनो विदेहमोक्षत्यागः परलोकेच्छा च न जायते
• आवर्तः ४८६ – ज्ञानिनो मन्दप्रारब्धवशाज्जीवन्मुक्तिसुखविरुद्धा प्रवृत्तिः
• आवर्तः ४८७ – ज्ञानिनो व्यवहारोऽनियतः
• आवर्तः ४८८ – अत्राक्षेपसमाधाने
• आवर्तः ४८९ – तत्त्वदृष्टेर्देशकालाद्यनपेक्षो देहपातः
• आवर्तः ४९० – अत्राक्षेपसमाधाने
• आवर्तः ४९१ – अदृष्टेर्देशकालाद्यपेक्षो देहपातः
• आवर्तः ४९२ – अष्टादश विद्यास्थानानि सर्वाण्यपि च शास्त्राणि ब्रह्मज्ञानहेतुभूतानि
• आवर्तः ४९३ – अष्टादश विद्यायाः प्रस्थानानि
• आवर्तः ४९४
• आवर्तः ४९५ – उपवेदानामपि चतुर्णां क्रमाद् ब्रह्मज्ञाने एव तात्पर्यम्
• आवर्तः ४९६ – वेदाङ्गानामर्थेन सह प्रयोजनम्
• आवर्तः ४९७ – अष्टादश पुराणानि, उपपुराणानि च
• आवर्तः ४९८ – न्यायवैशेषिकसूत्राणामाशयः
• आवर्तः ४९९ – धर्मब्रह्ममीमांसयोः सङ्कर्षणकाण्डस्य च फलम्
• आवर्तः ५०० – स्मृत्यादिग्रन्थानां कर्तारः प्रयोजं च
• आवर्तः ५०१ – साङ्ख्यशास्त्रप्रयोजनम्
• आवर्तः ५०२ – योगशास्त्रप्रयोजनम्, शारीरकोक्त्यविरोधश्च
• आवर्तः ५०३ – पाञ्चरात्रपाशुपतादिप्रवृत्तिप्रयोजनम्
• आवर्तः ५०४ – शैवादिग्रन्थानां फलम्, वाममार्गश्च
• आवर्तः ५०५ – नास्तिकमतम्
• आवर्तः ५०६ – साहित्यादितात्पर्यनिश्चयपूर्वकः तर्कदृष्टेः सारग्राही निश्चयः
• आवर्तः ५०७ – तर्कदृष्टेः केनचिद्विदुषा समागमः
• आवर्तः ५०८ – ज्ञानिन इच्छादिसंभवेऽपि व्यवहारे औदासीन्यम्
• आवर्तः ५०९
• आवर्तः ५१० – शुभसन्ततेः पण्डितसमाजे “को देवः सदा जागर्ति” इति प्रश्नः
• आवर्तः ५११ – विष्णूपासकस्योत्तरम्
• आवर्तः ५१२ – शिवोपासकस्योत्तरम्
• आवर्तः ५१३ – गणेशपूजकस्योत्तरम्
• आवर्तः ५१४ – देवीभक्तस्योत्तरम्
• आवर्तः ५१५ – सूर्यभक्तस्योत्तरम्
• आवर्तः ५१६ – पूर्वोक्तमतानुवादः स्मार्तमतं च
• आवर्तः ५१७ – षट्च्छास्त्राणां परस्परविरोधः
• आवर्तः ५१८ – तर्कदृष्टेः पितृदर्शनम्
• आवर्तः ५१९ – तर्कदृष्टिकृतः पित्रुपदेशः। कारणस्वरूपमुपास्यम्, न कार्यस्वरूपम्
• आवर्तः ५२० – पुराणेषु श्रूयमाणयोः स्तुतिनिन्दयोर्व्यासाभिप्रायः
• आवर्तः ५२१ – पञ्चदेवतोपासनायाः फलमेकमेव (ब्रह्मलोकः)
• आवर्तः ५२२ – एकस्मिन्नेव परमात्मनि नानानामरूपप्रतीतिसम्भावना
• आवर्तः ५२३ – सर्वेषामपि पुराणानां कार्यकारणब्रह्मोपासनाबोधनक्रमवशात् येयोपादेयविषयकत्वतात्पर्यनिरूपणम्
• आवर्तः ५२४
• आवर्तः ५२५ – मूर्तिप्रतिपादनाभिप्रायः
• आवर्तः ५२६ – कारणब्रह्मोपासनाः
• आवर्तः ५२७ – शास्त्रतात्पर्यानभिज्ञतया मूर्त्याकारेष्वाग्रहवतां शिवादीनां दुःखानुभवः
• आवर्तः ५२८ – शुभसन्ततेः प्रश्नः। उत्तरमीमांसायाः प्रामाण्यं, तदितरशास्त्राणामप्रामाण्यं च
• आवर्तः ५२९ – तर्कदृष्ट्युत्तरम्
• आवर्तः ५३०
• आवर्तः ५३१ – शास्त्रान्तराण्यप्रमाणानीत्यतो हेयानि, तत्र दृष्टान्तो, केतुश्च कथ्यते
• आवर्तः ५३२ – अन्धगोलाङ्गूलन्यायः
• आवर्तः ५३३ – राज्ञो मरणानन्तरं ब्रह्मलोकप्राप्तिः
• आवर्तः ५३४ – शुभसन्ततिमरणम्
• आवर्तः ५३५ – तर्कदृष्टेर्देहपातः। परमात्मैक्यम्
• आवर्तः ५३६ – भाषान्तरेऽस्य ग्रन्थस्य रचनायां हेतुः
• आवर्तः ५३७ – मङ्गलाचरणं ग्रन्थसमाप्तिश्च
• आवर्तः ५३८ – अस्य ग्रन्थस्य संस्कृतभाषया रचनायां हेतुः