आवर्तः १४२ – अत्र नव्यनैयायिकचिन्तामणिकारमतम् *३

दोषसहितचक्षुषा वल्मीकगतः सर्पो यदि दृश्येत तर्हि *४ मध्यस्थपदार्थान्तरदर्शनमप्यापद्यते। तस्माद्व्यवहितं वस्तु न नेत्रेण गृह्यते। किन्तु दुष्टनेत्रस्य रज्जुर्न स्वस्वरूपेण भासते, भासते तु सर्पाद्याकारेण। तस्मात् रज्जो, अन्यथा प्रकारान्तरेण सर्पाद्याकारेण ख्यातिः = स्फुरणमभिवदनं चान्यथाख्यातिरिति।