*२. अर्थे ह्यविद्यमानेऽपि संसृतिर्न निवर्तते।
ध्यायतो विषयानस्य स्वप्नेऽनर्थागमो यथा॥ भा. पु. ३.२७.४॥

अविद्यमानोऽप्यवभासते द्वयो ध्यातुर्धिया स्वप्नमनोरथौ यथा।
तत्कर्म सङ्कल्पविकल्पकं मनो बुधो निरुन्ध्यादभयं ततः स्यात्॥ भा. पु. ११.२.३८॥
इति भागवते।

अस्ति प्रतीत्यवसरे न पुरा न पश्चात् आश्चर्यमेतदवभाति तथापि विश्वम्।
यद्वा किमद्भुतमिवेह महेन्द्रजालं मायाविकल्पितमपि प्रतिभासते हि॥३॥