स विषण्णमनस्कः इन्द्रः विगताभिमानः सन् तस्मिन्नेवाकाशे यत्र यक्षं स्थितं तत्रैवावकाशप्रदेशे तदैव यक्षं ध्यायन् सन् तस्थाविति शेषः। इन्द्रस्य यक्षे परमभक्तिं ज्ञात्वा स्त्रीरूपेण ब्रह्मविद्या प्रादुर्बभूव। स तां स्त्रियं ब्रह्मविद्यामूर्तिमतीं ददर्शेति शेषः। दृष्ट्वा च आजगाम तस्याः समीपमागतवान्। कथंभूतां स्त्रियं बहुशोभमानाम् अधिककान्तिमतीम् उमां भवानीरूपां ब्रह्मविद्यां हैमवतीं हिमवतस्तनयाम्। यद्वा – हेमकृताभरणवतीं तां उक्तविशेषणां स्त्रियं ह किल उवाच पप्रच्छ। तदुक्तिमाह – किमेतदिति। एतत अस्मत्पुरःस्थितं यक्षं किं विशेषरूपेण किंनामकम् इति एवमिन्द्रेण पृष्टे सति॥२६॥१२॥

इति तृतीयः खण्डः॥३॥