ॐ गुरुपरमात्मने नमः



केनोपनिषत् ३.१ – ब्रह्म ह देवेभ्यो विजिग्ये

उत्तमाधिकारिगोचरं निर्गुणब्रह्मात्मना ज्ञानमुक्त्वाऽधुना मन्दमत्यनुजिघृक्षया सगुणब्रह्मोपासनां विधित्सुराह –

ब्रह्म ह देवेभ्यो विजिग्ये तस्य ह ब्रह्मणो विजये देवा अमहीयन्त।
त ऐक्षन्तास्माकमेवायं विजयोऽस्माकमेवायं महिमेति॥१४॥१॥

ब्रह्म सच्चिदानन्दलक्षणं किल देवेभ्यः देवानामनुग्रहार्थं विजिग्ये देवानां लोकद्वयप्रतिकूलानसुरान् जितवत्, तस्य पूर्वोक्तस्य किल ब्रह्मणः साच्चदानन्दरूपस्य विजये असुराणां परिभवलक्षणजये सति देवाः इन्द्राग्निवायुप्रभृतयः अमहीयन्त पूजिता अभवन्। ते इन्द्रादयो ऽविज्ञातब्रह्मस्वरूपाः ऐक्षन्त वक्ष्यमाणलक्षणमीक्षणं विचारं कृतवन्तः। ईक्षणप्रकारमाह – अस्माकमिति। अस्माकमेव कार्यकारणसंघाताभिमानिनामिन्द्राग्न्यादीनामेव अयम् अस्मद्दृष्टिगोचरः विजयः असुरपरिभवरूप उत्कर्षः अस्माकमेवायमिति व्याख्यातम्। महिमा सर्वेभ्यः स्तुतिपूजादिलाभलक्षणमहत्वम्, इति एवं ऐक्षन्तेति पूर्वेणान्वयः॥१४॥१॥